Driehoektraining

Kan het niet wat minder met alle aandacht voor hoogbegaafde kinderen en toptalenten? Moet elk kind dat een beetje afwijkt meteen ‘een label’ krijgen? Hebben hoogbegaafde kinderen werkelijk een apart programma nodig of kunnen ze met een beetje goede wil ook wel in het gewone onderwijs terecht? Deze discussie raakt mij, want als bestuursvoorzitter van AMOS, een scholengroep in Amsterdam met dertig scholen in het basisonderwijs, zie ik met eigen ogen hoe groot de noodzaak is voor apart onderwijs voor een deel van de hoogbegaafde leerlingen.

In Amsterdam is AMOS de eerste en enige aanbieder van voltijds basisonderwijs voor hoogbegaafde leerlingen, onder de naam AMOS unIQ. In september 2012 is dit onderwijs van start gegaan met 32 leerlingen, verdeeld over twee groepen op twee basisscholen. Binnen een jaar liep het aantal aanmeldingen op tot honderd en verdubbelde het aantal groepen. Sinds we zijn begonnen met het de voorbereidingen op het HB-onderwijs hebben we tientallen ouders gesproken, ouders die ons vaak met tranen in hun ogen vertelden over de zoektocht naar een geschikte school voor hun kind. Tegen de tijd dat ze bij AMOS aanklopten waren ze vaak ten einde raad.

Want denk niet dat ouders van hoogbegaafde kinderen hun zoon of dochter zo nodig op een aparte school willen plaatsen. Meestal doen zij er juist alles aan om hun kind mee te laten draaien op een gewone school. En gelukkig vaak met succes; veel kinderen zijn al geholpen met deelname aan Plusklassen, een verdiepingsprogramma of een Day a Week school. Maar lang niet allemaal. Er zijn kinderen die ondanks alle pogingen vastlopen in het reguliere onderwijs. Gefrustreerd raken. Gepest worden. Gaan onderpresteren. Met als meest droeve gevolg dat ze ongelukkig worden, niet goed meer slapen en geen enkel plezier meer ervaren in het leren. En dat juist bij kinderen die met een gerichte aanpak zo ongelooflijk veel in hun mars en hebben en zo’n waardevolle bijdrage kunnen gaan leveren aan de samenleving.

Vaak worden de termen slimheid en hoogbegaafd met elkaar verward. Juist doordat mensen hoogbegaafdheid en slimheid aan elkaar gelijkstellen valt het niet mee om in de landelijke of lokale politiek aandacht te krijgen voor hoogbegaafdheid. Afgunst en vooroordelen spelen daarbij een belangrijke rol; ‘die kinderen hebben immers hun verstand al mee en redden zichzelf wel’. Hoogbegaafde leerlingen zijn op meerdere manieren anders dan de meeste kinderen, en hebben andere dingen nodig om zich optimaal te kunnen ontwikkelen.

Ons hele systeem is ingericht op het wegnemen van achterstand. Als je zo kijkt naar HB-onderwijs, sta je er niet bij stil dat in het reguliere onderwijs niet altijd genoeg rekening kan worden gehouden met hoogbegaafde leerlingen. Niet uit onwil, maar omdat ze echt een andere onderwijsaanpak nodig hebben, die niet in de bekende methodes verankerd is. De kunst is om hun creatieve, ongewone denkwijze te stimuleren. Dat vraagt lef. Van leerkrachten en ouders.

Ik vind dat voltijds HB-onderwijs simpelweg nodig is voor hoogbegaafde leerlingen en ben benieuwd of jullie mijn visie delen.