“Leraren hebben geen begrip!” ? #passend onderwijs
Vanochtend las ik dit op Twitter:
“#passendonderwijs en #ADHD, #autisme en andere stoornissen zullen moeilijk samengaan. Leraren hebben niet genoeg #kennis laat staan #begrip”.
Mijn eerste reactie was dat ik inwendig boos werd. Hoe durft iemand zo algemeen te stellen dat leraren niet genoeg begrip hebben voor leerlingen met een stoornis? Ik zie namelijk veel anders in mijn praktijk als jeugdhulpverlener in het voortgezet onderwijs en trainer/coach van docenten!
Wat ik vooral zie is angst. Angst voor het onbekende, voor wat er komen gaat en waar de (social) media bol van staan.
Veel scholen zijn druk met het voorbereiden van passend onderwijs. Docenten worden getraind, werkgroepen worden in het leven geroepen: allemaal om in augustus 2014 klaar te zijn voor passend onderwijs.
Wat ik zie en hoor is dat docenten vooral bang zijn om een klas vol leerlingen met gedragsproblemen te krijgen. Nu zitten er in bijna elke klas al meer leerlingen met gedragsproblemen. En dat naast leerlingen met andere zorgbehoeften is soms heel lastig managen. Als het aantal leerlingen met gedragsproblemen toeneemt en de (ambulante) begeleiding afneemt, is het angstbeeld al gauw geschapen.
Ik denk dat het niet helemaal onterecht is, dat docenten angstig zijn. Er wordt veel gevraagd van docenten in het passend onderwijs. En dat vraagt in mijn ogen om specifieke ondersteuning van docenten. Nu al. Om de angst voor het onbekende weg te nemen, kunnen docenten meer getraind worden in het omgaan met leerlingen met gedragsproblemen.
In mijn visie is daar zowel kennis voor nodig als het trainen/aanleren van een passende houding naar leerlingen met gedragsproblemen. Want gedragsproblemen zijn altijd interactieproblemen: het gedrag van de leerlingen met een gedragsstoornis (of gedrag wat daarop lijkt) en de reactie daarop van de docent. Essentieel dus dat de docent ook naar zijn eigen handelen gaat kijken.
Ik denk dat bij leerkrachtgedrag de winst te halen is. Daarvoor is kennis van de meest voorkomende gedragsstoornissen en de bereidheid om eigen gedrag te onderzoeken (d.m.v. coaching en supervisie) nodig.
Bij de meeste docenten die ik tegenkom, ervaar ik die bereidheid. Dat stemt mij positief!
Het is nu de taak aan schoolleidingen om docenten de ruimte te geven om kennis en goede attitude te vergaren. Daarmee wordt de schrijver van bovenstaande tweet hopelijk ook gerustgesteld en kan iedereen –docenten, leerlingen én ouders- in het nieuwe schooljaar positief aan het passend onderwijs beginnen!
Door : Marion Kemeling
Marion Kemeling (1967) is erkend supervisor en coach. Ze is jeugdhulpverlener (maatschappelijk werker) en docent. Door haar ervaring en kennis in het werken met jongeren met gedragsproblemen op school te combineren met haar expertise als coach/supervisor/trainer, begeleidt ze docenten in het omgaan met leerlingen met gedragsproblemen. Hierin is zowel kennis als attitude belangrijk en ligt op beide de nadruk in de begeleidingsvormen die zij docenten biedt. Marion Kemeling is beschikbaar voor trainingen en workshops. Raadpleeg haar site (www.spoor7.com) voor de mogelijkheden.
